ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ Η ΕΛΛΑΔΑ,ΛΑΜΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ...ΗΘΙΚΟΝ ΑΚΜΑΙΟΤΑΤΟΝ!

http://www.youtube.com/watch?v=sGwj_ZYy02k&feature=player_embedded

Ολοι να στηριξουμε το σωματειο ΑΜΕΑ του νησιου

Atsarantos, Ατσάραντος, Ats@r@ntos

Πρόσκληση

Το Σωματείο ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΕΣ ΝΟΜΟΥ ΖΑΚΥΝΘΟΥ "ΟΙ ΠΟΠΟΛΑΡΟΙ" σας καλεί, στην ημερίδα που συνδιοργανώνει με την Τοπική Ένωση Δήμων & Κοινοτήτων Ζακύνθου (Τ.Ε.Δ.Κ.) και την Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία ( Ε.Σ.Α.μεΑ.), με θέμα "ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ – ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ", το Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2009 και ώρα 18:30, στο Ξενοδοχείο STRADA MARINA. Κεντρικός εισηγητής θα είναι εκπρόσωπος του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων.


Clopy απο εδω

Χουντα....Μαυροκόκκινη...

"Δεν είναι χούντα;"

Εmail της φοιτήτριας Σ.Α..

"Δεν είναι χούντα όταν φοβάμαι να κατέβω αύριο στη σχολή (Φιλοσοφική) για μάθημα μήπως και πέσω πάνω σε συμπλοκές;
Δεν είναι χούντα όταν καταλαμβάνουν ένα σωρό άτομα τη σχολή μου κι εγώ δεν μπορώ να μπω μέσα για να κάνω αυτό για το οποίο φτιάχτηκε, να σπουδάσω;
ΓΙατί να μου στερούν αυτό το δικαίωμά μου...
Δεν είναι χούντα όταν φοβάμαι να παρκάρω το αυτοκίνητό μου κοντά στο Πανεπιστήμιο, μήπως και μου το πυρπολήσουν;
Δεν είναι χούντα όταν μου καταστρέφουν το μαγαζί που έφτιαξα με τόσο κόπο, και μάλιστα εν καιρώ οικονομικής κρίσης;
Δεν είναι χούντα όταν δεν μπορώ να πάρω το λεωφορείο να πάω σπίτι μου επειδή οι δρόμοι είναι κλειστοί από τις συμπλοκές;
Δεν είναι χούντα όταν κυκλοφορώ με φόβο στην Αριστοτέλους μέρα μεσημέρι μήπως και φάω καμιά πέτρα στο κεφάλι;
Εγώ αυτό αποκαλώ χούντα των κουκουλοφόρων.Πώς θα τους φαίνονταν αν τους έκαιγε κάποιος άγνωστος το σπίτι;
Πώς θα τους φαίνονταν αν θα έπρεπε να περπατήσουν 10 χιλιόμετρα για να πάνε σπίτι τους;Πώς θα τους φαίνονταν αν ο μπαμπάς δεν τους έδινε πια λεφτά επειδή του έκαψαν κάποιοι το μαγαζί;
Γιατί κανένας από αυτούς τους αναρχικούς δεν δουλεύει και σπονσοράρεται από τον πλούσιο μπαμπά
Και η αστυνομία όπως πάντα θεατής. Κάθεται και τρώει τις πέτρες της υπάκουα...γιατί αλλιώς, θα τους πουν δολοφόνους, φασίστες και όλα τα σχετικά...Και εγώ συνεχίζω να μένω απροστάτευτη σε μια χώρα που δεν ξέρει πού κινείται και τι θέλει...
Απελπισία

Αναρχικοι της Κλεψιάς....

Επανάσταση ή πλιάτσικο;

Επαναστάτες-πλιατσικολόγοι..

Το βίντεο ,που προβλήθηκε στην εκπομπή Ζούγκλα του Αλτερ,δίνει μερικές απαντήσεις για το ποιοί είναι αυτοί που "συγκλονισμένοι" από τον άδικο χαμό του 15χρονου Αλέξη,ρημάξανε χθες τη χώρα..

Κατάντια...

Από το polites-ampelokipon.blogspot.com

.
Ανοίγεις τα μάτια και βλέπεις τριγύρω σου:την καθημερινότητα των χυδαίων παραστάσεων, των ανυπόληπτων δημοκόπων και των απαθών θεατών.

-- το πρωί αφιερώνεται στην "δήθεν" ενημέρωση των "γνωστικών" σχολιαστών! (να τη χαίρεστε, μονάχα σε μένα μη μου πείτε πως να σκεφτώ)

-- το μεσημέρι αφιερώνεται στη λαγνεία των ψυχών και των σωμάτων!(να τη χαίρεστε κι αυτή, μονάχα μακριά από μένα)

-- το βράδυ αφιερώνεται στην προπαγάνδα των μισαλλόδοξων χειραγωγών της γνώμης και της αισθητικής μου. (πλεονάκις επολέμησάν με, εκ της νεότητός μου και γαρ ουκ ηδυνήθησάν μοι)

Η καταστροφή της ψυχής των Ελλήνων που είχε προαναγγείλει ο ευήθης δρ. Κίσσινγκερ συνετελέσθη.

Ο ευνουχισμός της ψυχής των ανθρώπων μας είναι στο ανώτατο όριο.

-για το AIDS παίζουν μπάσκετ οι βουλευτές για να περάσουνε καλά,

-για τη φτώχεια, δίνουν 28 δις ευρώ στους τραπεζίτες,

-για τους ληστές, αφαιρούν τα πιστόλια από την αστυνομία

-για το ποδόσφαιρο και το πρωτάθλημα, τους το παίρνουν οι διαιτητές,

-για τα νοσοκομεία, βάζουν άσχετους νεκροθάφτες γιατρούς

-στα δικαστήρια στήνουν το παραδικαστικό

-στα ταμεία μοιράζονται τα λεφτά μας σε ομόλογα

-την πατρίδα την βούλιαξαν σ΄ένα βράχο στα Ίμια

-τη θρησκεία τη ξέσκισαν στο Βατοπέδι

-τα σχολεία τα χαντάκωσαν στην άγνοιά τους και την αγραμματοσύνη.

-κούρσεψαν την ύπαιθρο, στέγνωσαν τα χωράφια και σκότωσαν τους αγρότες.

-βούλιαξαν τα καράβια, τα νησιά μείναν στη μοναξιά τους.

-κάψανε τη Πελοπόννησο και αγόρασαν προς 30 αργύρια την οργή τους

-γέμισαν με αδερφές τα σπίτια μας μπαίνοντας απ' τη τηλεόραση.

-όταν γλεντούν, μας βάζουν και τους παρακολουθούμε...φτάνει πια! όπου τους βρείτε, βαράτε τους!

Από εδώ, από μένα μπορείτε να προμηθευτείτε τα αυγά και τς ντομάτες!

Δεν είναι βιολογικά όμως κάνουν για τη δουλειά μας!

(πλανόδιος μικροπωλητής λαϊκής αγοράς της Θεσσαλονίκης, διαλαλώντας το εμπόρευμά του!)

Περι ΑμεΑ

"Δύο άνδρες, και οι δύο σοβαρά άρρωστοι, έμεναν στο ίδιο δωμάτιο ενός νοσοκομείου.

Ο ένας άνδρας αφηνόταν να σηκωθεί όρθιος στο κρεβάτι του για μία ώρα κάθε απόγευμα για να κατέβουνε υγρά από τα πνευμόνια του.

Το κρεβάτι του βρισκόταν δίπλα στο μοναδικό παράθυρο του δωματίου...

Ο άλλος άνδρας έπρεπε να περνάει όλη την ώρα του ξαπλωμένος.

Οι άνδρες μιλούσαν για ώρες αδιάκοπα. Μιλούσαν για τις γυναίκες τους και τις οικογένειές τους, τα σπίτια τους, τις δουλειές τους, τη...

θητεία τους στο στρατό, πού πήγαν διακοπές.

Κάθε απόγευμα, όταν ο άνδρας δίπλα στο παράθυρο μπορούσε να σηκωθεί, περνούσε την ώρα του περιγράφοντας στον «συγκάτοικό» του όλα όσα μπορούσε να δει έξω από το παράθυρο.

Ο άνδρας στο άλλο κρεβάτι άρχιζε να ζει για αυτές τις περιόδους μίας ώρας όπου μπορούσε να ανοιχτεί και να ζωογονηθεί ο δικός του κόσμος από όλη τη δραστηριότητα και χρώμα από τον κόσμο εκεί έξω.


Το παράθυρο έβλεπε ένα πάρκο με μια όμορφη λιμνούλα.
Πάπιες και κύκνοι έπαιζαν στα νερά ενώ παιδιά αρμένιζαν τα καραβάκια τους. Ερωτευμένοι νέοι περπατούσαν χέρι-χέρι ανάμεσα σε κάθε χρώματος λουλούδια και μια ωραία θέα του ορίζοντα της πόλης μπορούσε να ειδωθεί στο βάθος.


Καθώς ο άνδρας στο παράθυρο περιέγραφε όλο αυτό με θεσπέσια λεπτομέρεια, ο άνδρας στο άλλο μέρος του δωματίου έκλεινε τα μάτια του και φανταζόταν αυτό το γραφικό σκηνικό.

Ένα ζεστό απόγευμα, ο άνδρας στο παράθυρο περιέγραφε μία παρέλαση που περνούσε.


Αν και ο άλλος άνδρας δεν μπορούσε να ακούσει τη φιλαρμονική - μπορούσε να τη δει στο μάτι του μυαλού του καθώς ο κύριος δίπλα στο παράθυρο το απεικόνιζε με παραστατικές λέξεις.


Μέρες, βδομάδες και μήνες πέρασαν.

Ένα πρωί, η πρωινή νοσοκόμα ήρθε να τους φέρει νερά για το μπάνιο τους μόνο για να δει το άψυχο σώμα του άνδρα δίπλα στο παράθυρο, ο οποίος πέθανε ειρηνικά στον ύπνο του.
Ξαφνιάστηκε και κάλεσε τους θεράποντες ιατρούς να πάρουν το νεκρό σώμα.

Όταν θεωρήθηκε πρέπον, ο άλλος άνδρας ρώτησε αν θα μπορούσε να μεταφερθεί δίπλα στο παράθυρο. Η νοσοκόμα ευχαρίστως έκανε την αλλαγή, και εφ' όσον σιγουρεύτηκε ότι ο άνδρας αισθανόταν άνετα, τον άφησε μόνο.


Σιγά, επώδυνα, στήριξε τον εαυτό του στον ένα του αγκώνα να δει για πρώτη φορά του τον έξω κόσμο.
Πάσχισε να γείρει να δει έξω από το παράθυρο δίπλα στο κρεβάτι.

Αντίκρισε ένα λευκό τοίχο.

Ο άνδρας ρώτησε τη νοσοκόμα τι θα μπορούσε να ανάγκασε το συχωρεμένο συγκάτοικο του ο οποίος περιέγραφε τόσο έξοχα πράγματα έξω από το παράθυρο.

Η νοσοκόμα αποκρίθηκε πως ο άνδρας ήταν τυφλός και δεν μπορούσε να δει ούτε τον τοίχο.

Πρόσθεσε, 'Ίσως ήθελε απλά να σου δώσει θάρρος.'

Επίλογος:

Υπάρχει πελώρια ευτυχία στο να κάνεις τους άλλους ευτυχισμένους, παρά της δική μας κατάσταση.

Μοιρασμένη λύπη είναι μισή λύπη, αλλά η ευτυχία, όταν μοιράζεται, διπλασιάζεται."