Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2008

Ο Μεσογαίας κ Λαυρεωτικής Νικόλαος στην Romfea.gr

Ο Μεσογαίας κ Λαυρεωτικής Νικόλαος στην Romfea.gr Εκτύπωση E-mail
Γράφει ο/η Συνέντευξη: Αιμίλιος Πολυγένης
27.09.08
ImageΜε αφορμή την έλευση των ιερών λειψάνων του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ στην Αθήνα, ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος,

παραχώρησε αποκλειστική συνέντευξη στο Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων «ROMFEA.GR».

Η συνέντευξη του Μητροπολίτη κ. Νικόλαου στον Διευθύνοντα του Πρακτορείου Εκκλησιαστικών Ειδήσεων «Romfea.gr» κ. Αιμίλιο Πολυγένη έχει ως εξής:

Αιμίλιος Πολυγένης: Ποιός ο λόγος που σε αυτή τη συγκεκριμένη συγκυρία ζητήσατε το λείψανο του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ, Σεβασμιώτατε;

Μητρ. Μεσογαίας κ Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος: Το αίτημα της ελεύσεως του τιμίου λειψάνου του Αγίου Σεραφείμ, μας υποβλήθηκε από τον ιερέα και τους πιστούς της Ρωσόφωνης κοινότητάς μας, στις Αχαρνές, τον Φεβρουάριο του 2007. Τον Ιούλιο του ιδίου έτους, υποβάλαμε το αίτημα στον Πατριάρχη Μόσχας κ. Αλέξιο, ο οποίος και πέρσι το φθινόπωρο το έκανε δεκτό με μεγαλοκαρδία.

Ο Άγιος Σεραφείμ είναι ο Άγιός του Ρωσικού λαού, είναι ο ανύστακτος φύλακάς τους, είναι η παρηγοριά και το στήριγμά τους. Ποτέ δεν τον έχουν αποχωρισθεί. Αν καταλαβαίνω καλά την ψυχολογία της πίστης του Ρωσικού λαού, είναι θυσία η προσφορά του τιμίου λειψάνου. Και γι’ αυτό είναι μεγάλη τιμή μας η αγάπη τους. Μας προσφέρουν ό,τι πολυτιμότερο έχουν ως λαός και ό,τι περισσότερο αγαπούν ως Εκκλησία.

Αιμίλιος Πολυγένης: Δεν φοβάστε μήπως ο ερχομός του τιμίου λειψάνου ερμηνευθεί είτε ως κίνηση τεχνητής συσπείρωσης του λαού μας γύρω από την Εκκλησία είτε ως προσπάθεια οικονομικής αξιοποίησης της θρησκοληψίας και της νοσηρής ευλάβειας;

Μητρ. Μεσογαίας κ Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος: Δεν φοβούμαι, γιατί ούτε το ένα αποτελεί στόχο μας ούτε το άλλο φιλοξενήθηκε ποτέ στη σκέψη μας. Είναι μεγάλη αμαρτία η χάρις του Θεού να νοθεύεται με κοσμικά μικρόβια. Η πίστη μας δεν έχει ανάγκη ούτε από ψυχολογικές ενέσεις ούτε από οικονομικές συμμαχίες. Τί μεγάλο πράγμα που είναι απλά να δεχθούμε τον άγιο ως ευκαιρία ευλογίας, το νεκρό λείψανό του ως πηγή ζωής! Αν η τόνωση της πίστης μας ενώσει περισσότερο με την Εκκλησία, αυτό δεν είναι τεχνητή συσπείρωση αλλά άγιος σύνδεσμος.

Αιμίλιος Πολυγένης: Είδαμε, Σεβασμιώτατε, ότι στείλατε ένα γράμμα στα παιδιά των Γυμνασίων και Λυκείων της Ανατολικής Αττικής και προτρέψατε τους θεολόγους να αφιερώσουν μία ώρα μαθήματος στον Άγιο Σεραφείμ. Ποιά η βαθύτερη σκέψη σας γι’ αυτήν την πρωτοβουλία;

Μητρ. Μεσογαίας κ Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος: Ο Άγιος Σεραφείμ είναι άγιος που η ζωή του συγκινεί ιδιαίτερα την παιδική ψυχή και σκανδαλίζει όμορφα την σκέψη των ορθολογιστών. Γι’ αυτό και είναι πολύ επίκαιρος.

Εμένα μέ ενθουσιάζει ο συνδυασμός της ασκητικής του σκληρότητος με τη μοναδική του τρυφερότητα προς τα παιδάκια. Είναι μεγαλειώδες να ζεις άφοβα με μιά αρκούδα, κατάμονος μέσα στην αγριάδα ενός αχανούς ερημικού δάσους και να εκφράζεσαι εκστατικά αγκαλιάζοντας ή παίζοντας με μικρά παιδιά∙ να προσεύχεσαι με ανυποχώρητη επιμονή, νά ασκείσαι με επίμονη βία και να υποχωρείς στο πρόγραμμά σου προκειμένου να σηκώσεις το βάρος ενός άγνωστου σε σένα αδελφού σου που σε πλησιάζει.

Να χαιρετάς όλους με το «Χριστός Ανέστη, χαρά μου», όποιοι κι αν είναι, όποιον εαυτό και αν κομίζουν. Το καλύτερο νέο σου να είναι η Ανάσταση του Χριστού και η μεγαλύτερη χαρά σου το πρόσωπο του συνανθρώπου σου. Να μεταμορφώνεις τον ταραγμένο κόσμο γύρω σου αναδίδοντας το άρωμα της εσωτερικής ειρήνης σου.

Να μεταγγίζεις το Άγιο Πνεύμα που έχεις μέσα σου, τόσο εύκολα στο δοχείο της ζωής του συνομιλητή σου. Να είσαι εξήντα επτά χρόνια χαμένος στο άγνωστο και κρυμμένος στην ασημότητα και να σε φανερώνει ο Θεός λίγα χρόνια στα γεράματά σου και τότε να συγκεντρώνεις την ελπίδα και τον αναστεναγμό όλης της εκκλησίας, όλου του κόσμου.

Αυτά χρειάζεται να μάθουν τα παιδιά. Χρειάζεται να αντιληφθούν ότι ακουμπώντας με ευλάβεια τα χείλη τους στο νεκρό λείψανο ενός γηρασμένου αγίου μπορεί να ζωντανέψει η ζωή τους, να αποκτήσει όραμα η νιότη τους, να αλλάξει προσανατολισμό η πορεία τους.

Αιμίλιος Πολυγένης: Δεν νομίζετε ότι γενικότερα το θέμα της τιμής των λειψάνων και της προσκύνησης των εικόνων έχει μια υπερβολή στην εποχή μας;

Μητρ. Μεσογαίας κ Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος: Η εποχή μας γενικά είναι εποχή νοσηρών υπερβολών. Και πολύ πιθανόν η αρρώστια της υπερβολής να έχει επηρεάσει και το θέμα που αναφέρεστε. Παρά ταύτα, τα λείψανα η Εκκλησία μας τα ονομάζει «ιερά» και «χαριτόβρυτα» και τις εικόνες τις αποκαλεί «άγιες».

Από τους αποστολικούς κιόλας χρόνους, τίμησε με ιδιαίτερο τρόπο τα λείψανα των αγίων, αφενός μεν θεμελιώντας πάνω τους όλα ανεξαιρέτως τα ιερά της θυσιαστήρια, αφετέρου δε καθιερώνοντας τις εορτές επί τη ανακομιδή των τιμίων λειψάνων.

Έτσι στις 2 Μαου τιμούμε τα λείψανα του Αγ. Αθανασίου, στις 20 Μαου του Αγ. Νικολάου, στις 2 Αυγούστου του Αγ. Στεφάνου, στις 3 Σεπτεμβρίου του Αγ. Νεκταρίου κ.ο.κ. Επίσης η Εκκλησία γιορτάζει θαυματουργές εικόνες και τιμά ιερά αντικείμενα, όπως τις αλυσσίδες του Απ. Πέτρου, τη Ζώνη και το Μαφόριο της Υπεραγίας Θεοτόκου, τον Τίμιο Σταυρό του Κυρίου.

Αυτά όλα δεν είναι σύγχρονες προσθήκες. Αποτελούν ευλογημένες λειτουργικές πράξεις που στηρίζονται στη χρυσή Παράδοση της Εκκλησίας μας και στη δοκιμασμένη εμπειρία της. Εκεί που βλέπω την επικίνδυνη σύγχρονη υπερβολή είναι στην τεχνητή αμφισβήτηση της χάρης τους και στη συστηματική πολεμική στην προσκύνησή τους.

Αιμίλιος Πολυγένης: Φαίνεται ότι μέσα στη Ρωσική ευσέβεια υπάρχει και κάποια διείσδυση πολιτικής εκμετάλλευσής της. Ποιά η άποψή σας επ’ αυτού;

Μητρ. Μεσογαίας κ Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος: Εσείς, απ’ ό,τι βλέπω στο αξιοπρεπές Πρακτορείο σας, έχετε μια ισορροπημένη επαφή με τη ζωή της Ρωσικής Εκκλησίας.

Εγώ αντιλαμβάνομαι ότι προφανώς υπάρχει μία πολιτική. Η Ρωσική πολιτεία, όπως και επί τσάρου έτσι και σήμερα, επιδιώκει να φτιάξει μια πολύ δυνατή, πλούσια και με απήχηση στο λαό Εκκλησία.

Δίνει χρήματα, δημιουργεί εκκλησιαστική περιουσία, τιμά τα εκκλησιαστικά πρόσωπα και πράγματα, τους θεσμούς και τις συνήθειες, τονώνει την πίστη, δυναμώνει την ευσέβεια, συμμετέχει στη ζωή της Εκκλησίας ενεργά.

Πρό τριών μηνών (29.6.2008), όπως εσείς κ. Πολυγένη παρουσιάσατε στην Romfea.gr, πως ο Πούτιν δήλωσε ότι «θα συνεχίζουμε να στηρίζουμε την Εκκλησία». Το ίδιο έκανε την επομένη και ο Μεντβέντεφ. Στην Ελλάδα δυστυχώς προσπαθούμε να γκρεμίσουμε την πίστη, να απαξιώσουμε την Εκκλησία, τη θέλουμε φτωχή, ανίκανη, δίχως αποστολή.

Αρνούμαστε την ιστορία, την παράδοσή μας, την αλήθεια, τον εαυτό μας. Ασεβούμε. Το εντελώς αντίθετο με τη Ρωσία. Όταν πρό δύο μηνών βρέθηκα στη Μονή του Ντιβέγιεβο, κατά τους εορτασμούς της ανακομιδής του τιμίου λειψάνου του Αγ. Σεραφείμ, καθόταν δίπλα μου ο Υπουργός Ατομικής Ενέργειας κ. Κυριένκο και μου είπε: «Κάτι άκουσα ότι σήμερα η Ελληνική Κυβέρνηση αποφάσισε να βγάλει τα θρησκευτικά από τα σχολεία. Είναι αλήθεια;»

Εξεπλάγην και του απήντησα: «Δεν πιστεύω. Κάτι θα είχα ακούσει. Αυτά τα πράγματα δεν γίνονται τόσο ξαφνικά». «Απλά», μου λέει, «μου έκανε εντύπωση, γιατί εμείς, εδώ στη Ρωσία, προσπαθούμε να τα βάλουμε σε ολά τα επίπεδα εκπαίδευσης».

Δεν γνωρίζω αν είναι καλή ή κακή η Ρωσική εκκλησιαστική πολιτική. Σίγουρα είναι έξυπνη. Δεν γνωρίζω αν είναι δικαιολογημένη ή προκλητή η Ελληνική εκκλησιαστική πολιτική. Σίγουρα είναι εθνικά καταστροφική.

Αιμίλιος Πολυγένης: Σεβασμιώτατε, ευχαριστούμε πολύ. Ευχόμαστε η έλευση του τιμίου λειψάνου να ευλογηθεί και να αφυπνίσει όλους μας ως άτομα και ως έθνος.

Για το Βατοπεδι...

ΠΩΣ Ο ΣΟΒΑΡΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΚΑΝΕΙ ΡΟΜΠΑ ΤΑ ΜΜΕ


Του μοναχού Μωυση Αγιορεiτη

"Τον τελευταίο καιρό λέγονται από πολλούς πολλά και διάφορα. Ο λόγος δεν ελέγχεται πλέον. Οι πάντες μπορούν να έχουν γνώμη, να κρίνουν και να κατακρίνουν εύκολα. Κανένας φραγμός, καμία συστολή, κανένα εμπόδιο. Επί έναν μήνα διασύρεται το Αγιον Ορος σε όλα τα Μέσα Ενημερώσεως.

Ως η πηγή του κακού στην πατρίδα μας να είναι το Αγιον Ορος. Μάλιστα, βρέθηκαν ρασοφόροι, εντός και εκτός του Αγίου Ορους, να στρέψουν τα...

...βέλη τους κατά συγκεκριμένης μονής, δίχως αδιάσειστα αποδεικτικά στοιχεία.

Ας αναζητηθεί ποιος και γιατί ξεκίνησε το θέμα αυτό. Να ερευνηθεί τούτο καλά. Αν ένα δόντι πονά γίνεται εξαγωγή όλης της οδοντοστοιχίας; Αυτό που σκανδαλίζει είναι τα μεγάλα ποσά που ακούγονται και μάλιστα σε περιόδους ανέχειας. Το Αγιον Ορος αξίζει μίας άλλης αντιμετωπίσεως. Δεν θα μιλήσω για τη γνωστή ιστορία του και την πλούσια προσφορά του. Παρά τα όσα λέγονται και γίνονται, ο κόσμος διψά για την ορθόδοξη πνευματικότητα. Η αθωνική πολιτεία είναι η αρχαιότερη δημοκρατία του κόσμου. Επί χίλια και πλέον έτη συμβίωσαν χιλιάδες άνθρωποι διαφορετικών εθνικοτήτων, που τους ένωνε η κοινή ορθόδοξη πίστη. Το Αγιον Ορος έχει ζωηφόρα παράδοση, εκπέμπει μήνυμα ελευθερίας, ησυχίας και καταλλαγής στον σύγχρονο άστατο κόσμο, τον απογοητευμένο από διάφορες ιδεολογίες, που στερούνται ουσιαστικού νοήματος και αδυνατούν να απαντήσουν στα βαθιά υπαρξιακά ερωτήματα των ανθρώπων.

Στον χώρο αυτό δεν μπορούμε φυσικά να αναπτύξουμε τι είναι το Αγιον Ορος, ποια η αξία του και η σημασία του. Δυστυχώς σήμερα απουσιάζει ο βιωματικός, θεολογικός λόγος και από εκπροσώπους της Εκκλησίας. Από τη φλυαρία πήγαμε στην άκρα σιωπή. Κάποιοι λόγοι που διαφεύγουν έχουν αρκετή δόση λαϊκισμού και εκκοσμικεύσεως, αλλά είναι και άστοχοι νομικά, όταν λέγουν ότι επίσημα κρατικά έγγραφα δεν έχουν σήμερα καμιά ισχύ. Προ ετών μονές δικαιώθηκαν προσκομίζοντας παρόμοια στα ευρωπαϊκά δικαστήρια. Με πρόχειρες απόψεις θα δημιουργήσουμε ίσως πρόβλημα και στο σεπτό Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Είναι εύκολο να προτείνεται εν θερμώ ο πλήρης και άμεσος χωρισμός Εκκλησίας - Κράτους, αλλά δύσκολα πραγματοποιείται και ποια θα είναι τα αποτελέσματα. Την Εκκλησία τη θέλουμε μόνο για φιλανθρωπική δράση, αλλά ούτε γι’ αυτή την αφήνουμε. Ο μοναχισμός αναπνέει μόνο εντός της Εκκλησίας. Η Ορθόδοξη Εκκλησία, ο μοναχισμός της και η Θεολογία της, δεν αποβλέπει ποτέ σε άγρα οπαδών, δεν δημιουργεί και δεν θέλει οπαδούς. Αποτελεί σίγουρα σοβαρή παρέκκλιση κάτι τέτοιο. Δεν ενδιαφέρεται για φιλοθεάμον, αγοραστικό, χειροκροτούν, ανελεύθερο, άφωνο, παρασυρόμενο κοινό. Εργάζεται μυστικά και ταπεινά για την ανακαίνιση και μεταμόρφωση του ανθρώπου. Κάτι τέτοιο ασφαλώς δεν επιτυγχάνεται με κορώνες, ηχηρά συνθήματα, ευφυολογήματα και χαριτολογήματα, αλλά με καλή αγωνία επιμελούς αγώνος, ενδοσκαφή αυτοπαρατήρηση και αυστηρή αυτοκριτική. Γι’ αυτό και η γνήσια πνευματική ζωή δεν γίνεται ανεκτή στα Μέσα Ενημερώσεως. Ετσι φιλοξενούνται συνήθως σαματατζήδες, χωρατατζήδες, φωνακλάδες, προχειρολόγοι και ασεβούντες υβριστές.

Οταν ο Χριστός σταυρώθηκε έπαιξαν οι σταυρωτές του στα ζάρια τον πολύτιμο χιτώνα του, για το ποιος θα τον κερδίσει, για να τον πουλήσει και να πάρει χρήματα. Ο Χριστός δεν μας θέλει επαίτες. Ο Χριστός επίσης είπε ότι δύσκολα οι πλούσιοι θα εισέλθουν στην ουράνια βασιλεία. Σίγουρα ο πλούτος πάντοτε είναι μεγάλος πειρασμός. Ο Χριστός είπε στον Ιούδα, που ήθελε να πουλήσει το μύρο, για να δώσει τα εκ της πωλήσεως χρήματα στους φτωχούς: Τους φτωχούς θα τους έχετε πάντοτε μαζί σας... Κατά κάποιο τρόπο ευλόγησε τη φτώχεια. Ολοι οι φτωχοί δεν θα πάνε στον παράδεισο, αν έχουν στην καρδιά τους σφοδρή την επιθυμία του πλούτου. Ολοι οι πλούσιοι δεν θα πάνε στην κόλαση, αν κέρδισαν τον πλούτο έντιμα κι έκαναν καλή χρήση των υλικών αγαθών. Ο πατέρας του Α. Παπαδιαμάντη, ο παπα-Αδαμάντιος, του έγραφε από τη Σκιάθο στην Αθήνα: «Πρόσεξε να διαφυλάξης καλώς την έντιμον πενίαν ημών»!

Ο μοναχός κατά την κουρά του υπόσχεται ισόβια ακτημοσύνη. Είναι γεγονός πως στην ιστορία του μοναχισμού πολλές μονές ήταν πλούσιες και οι μοναχοί τους φτωχοί. Αυτό είναι μία μεγάλη αλήθεια και όποιος θέλει το πιστεύει. Οι μονές έχουν τεράστια έξοδα ανακαινίσεως, συντηρήσεως, φιλοξενίας, φιλανθρωπίας και λοιπά. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να γίνονται υπερβολές, εκτροπές, συναλλαγές άθεσμες. Ολα τα λάθη διορθώνονται. Πριν αποδειχθεί κάτι, κανείς δεν πρέπει να καταδικάζεται. Το Αγιον Ορος πορεύεται τον ωραίο και ανηφορικό δρόμο του, ωριμάζοντας στην κρίση. Η Εκκλησία πέρασε πολλές μπόρες. Κρίνονται και οι κρίνοντες. Ο Γέροντας Παΐσιος έλεγε: Οι μέλισσες πηγαίνουν πάντα στ’ άνθη και οι μύγες στις ακαθαρσίες..."

(KAΘΗΜΕΡΙΝH)

Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2008

Και παλι μαζι...

Σοβαροί λόγοι υγείας αλλά και παρατεταμένες διακοπές στην πανέμορφη Ζάκυνθο, μας ανάγκασαν να παραλείψουμε για λίγο καιρό την ενημέρωση του ιστολογίου.

Επανερχόμαστε δριμύτεροι με περισοότερα σχολια αλλα και εικόνες απο το φωτογραφικό μας φακό...